Çocuktuk, aklımız ne hayra ne şerre ererdi.Televizyondan izlediğimiz haberlerin etkisinden midir, nedendir bilmem, kalkıp kendi kendine bir türkü, ya da bir şiir mırıldanırdı babam bazen.Aklımız ermezdi bilmezdik niye söyledi. Ne demek istedi. Aklına nereden geldi.Bize mi izahat veriyordu. Bir şeyler anlatmaya mı çalışıyordu.Anlayamazdık bir türlü.Bir gün eve acele ile geldi, silahını istedi polise teslim edecekmiş.12 Eylül’lü yıllardı. 80’li yıllar, az çok hatırladığım günler.Akşam, haberleri dinledikten sonra, içini çekti, bir dörtlük söyledi kendi kendine.İçince hep yapardı. Nedense o aklımda kaldı benim:"Bizim köyde bir ağayla bir NazlıYaşıyordu, yaşıyordu, yaşar ya!Ağanın göbeği, Nazlı'nın karnıŞişiyordu, şişiyordu, şişer ya!”Bunları söyledi, zor günler bekliyor artık dedi, işler değişecek, karnımız şişecek.Göbeği şişenlerin kölesi gibi olup gideceğiz. Memleketin şekli, insanların şekli değişecek dedi.Anlayamadım tabi çocuk aklı ile.**“Oğlum yüzme bile bilmez diyen ana”“Galatasaray maçını söylersek oradan çıkar diyen çocuk”“Babam karanlıktan korkmaz ki diyen çocuk” “Vurmayın öldüm” diyen genç.“Kendi istedi” diyen sapık…**Bu laflar kulağımda çınlamaya başlayınca babamın okuduğu o şiir geldi aklıma.Araştırdım ve buldum kimmiş bunu yazan, yanında daha neler demiş.Ve nihayet ulaştım Aşık İhsani ve onun “Bir Ağa ile bir Nazlı kız”ına.**Bizim köyde bir ağayla bir NazlıYaşıyordu, yaşıyordu, yaşar ya!Ağanın göbeği, Nazlı'nın karnıŞişiyordu, şişiyordu, şişer ya!-Nazlı'nın ne damı, tarlası, beyiYoktu kendisinin olan tek şeyiAğanın gözüne girerim deyiKoşuyordu, koşuyordu, koşar ya!-Ağa savaşını yapardı aşla,Kendisine karşı dikilen başla,Bir imamla aldığını, üç taşlaBoşuyordu boşuyordu, boşar ya!-Nazlı ayak uydurmuştu asıraKöycek ona, kahpe derdik, o sıraGündüz kıra, gece nemli hasıraDüşüyordu, düşüyordu, düşer ya!-Hasan, Hacer, Hamza, Hüsniye, Kaya,Kediden öküze, tavuktan taya,Kim eline ne geçerse ağayaTaşıyordu, taşıyordu, taşır ya!-Nazlı'yı son gördüğümde solmuştuBarındığı yeri saman dolmuştuOn üç yaşındaydı ana olmuştuŞaşıyordu, şaşıyordu, şaşar ya!-Ozanımız Aşık İhsani’nin yüreğine emeğine sağlık.Ne güzel de görmüş, o günlerden bugünleri.