Şehitkamil Belediye Başkanı Umut Yılmaz’ın seçim döneminde sıkça dile getirdiği Şehitkamil Kent Konseyi nihayet kuruldu. Ancak bu kuruluş, şeffaflık ve katılımcılık yerine, kapalı kapılar ardında alınan kararlarla hayata geçirildiği izlenimi uyandırdı. Ne yazık ki, “kent demokrasisinin mihenk taşı” olarak tanımlanan kent konseylerinin ruhuna gölge düşüren bir başlangıç yaşandı.
KAPALI KAPILARDA HAZIRLANAN LİSTE: KİM, NASIL BELİRLENDİ?
Kent Konseyi’nin kuruluş kongresine ev sahipliği yapan Şehitkamil Kültür Merkezi’nde Divan Heyeti oluşturuldu ve formaliteler hızla tamamlandı. Ancak, asıl tartışma; yürütme kurulu üyelerinin kimler tarafından, hangi kriterlerle belirlendiği konusunda başladı. Listelerin hazırlanış sürecinin kapalı kapılar ardında gerçekleştiği iddiaları, baştan sona bir danışıklı dövüşün işaretlerini taşıyor.
TEPKİLERİN GÖLGESİNDE GENİŞLETİLEN YÜRÜTME KURULU
Özellikle 13 kişilik yürütme kurulunun oluşturulması sırasında, çeşitlilikten uzak bir tablo ortaya çıkması, kamuoyunda büyük tepki çekti. Kadın temsilinin yalnızca üç kişiyle sınırlı kalması ve sürecin kapalı kapılar ardında yürütüldüğü iddiaları, yönetimi köşeye sıkıştırdı. Bu eleştirilerin ardından, yönetim tepkiyi hafifletmek ve süreci toparlamak amacıyla yürütme kurulu üye sayısını artırma kararı aldı.
Ancak bu adım, birçok kişi tarafından sorunun özüne inmek yerine geçici ve yüzeysel bir çözüm olarak değerlendirildi. Yürütme kurulunun genişletilmesi, demokratik bir ortam yaratmak için yeterli bulunmadı. Çünkü eleştirilerin temelinde, yalnızca sayılar değil, bu sayıları belirleme yöntemindeki antidemokratik yaklaşımlar yatıyordu.
Bu kapsamda listeye sonradan dahil edilen isimlerden biri de Gaziantep Barosu Yönetim Kurulu üyesi Av. Demet Bayındır oldu.
İRFAN DEMİRCİ'NİN BAŞKANLIĞI HANGİ BAŞARIYA DAYANIYOR?
Şehitkamil Kent Konseyi Başkanlığı görevine sürpriz bir şekilde getirilen İrfan Demirci’nin seçimi ise ayrı bir tartışma konusu oldu. Kent Konseyi’nde geçmişte Başkan yardımcılığı görevini yürüten Demirci’nin, bu süre zarfında hangi projelere imza attığı belirsizken, başkanlığa getirilmesi “yeni bir siyasi mühendislik” olarak değerlendirildi. Demirci’nin, önceki pozisyonlarında kayda değer bir çalışmasının görülmemesi, bu göreve liyakat esasına göre mi yoksa siyasi hesaplarla mı getirildiği sorularını gündeme taşıdı.
ANTİDEMOKRATİK YAKLAŞIMLAR VE CİDDİYETSİZLİKLER
Kent konseylerinin temel amacı; demokratik, katılımcı ve şeffaf bir yapı oluşturarak, yerel yönetimlere yön vermektir. Ancak Şehitkamil Kent Konseyi’nin kuruluş süreci, bu ideallerin çok uzağında kaldı.
Basına yalnızca toplantıdan birkaç saat önce WhatsApp mesajıyla davet gönderilmesi, sürecin ciddiyetine dair soru işaretlerini artırdı. Bu durum, kongrenin alelacele ve “göstermelik” bir organizasyon olduğu izlenimini güçlendirdi. Dahası, bazı siyasi partilerin temsilcilerinin ve konseyin paydaşlarının davet edilmediği iddiaları, sürecin kapsayıcılık ilkesine açıkça aykırı olduğunu gösteriyor.
BİR OLDU-BİTTİ MANTIĞI: SİYASİ ÇIKARLAR MI ÖN PLANDA?
5393 sayılı Belediye Kanunu ve Kent Konseyi Yönetmeliği açıkça, konseylerin geniş katılım ve şeffaflık esasına göre çalışması gerektiğini belirtir. Ancak Şehitkamil’de yaşananlar, bu prensiplerden tamamen uzak bir “oldu-bitti ” zihniyetiyle hareket edildiğini gösteriyor. Bu durum, halkın güvenini zedelemenin yanı sıra kent konseylerinin amacını da tartışmaya açıyor.
UMUT YILMAZ’IN "SAHA" SÖYLEMİ NE KADAR GERÇEKÇİ?
Başkan Umut Yılmaz’ın, kent konseyi için “Masa başında değil, sahada olacaklar” açıklaması dikkat çekici. Ancak, sahada etkili çalışmalar yapabilmek için önce sağlam bir temele ihtiyaç var. Şehitkamil Kent Konseyi’nin bu şekilde kurularak daha ilk adımda güven kaybetmesi, ileride gerçekleştirilecek projelerin başarıya ulaşma şansını azaltıyor.
HALK BU SÜRECİN TAKİPÇİSİ OLACAK
Şehitkamil Kent Konseyi’nin bu tartışmalı kuruluş süreci, halkın gözünde güven tazelemek için önemli bir sınav haline geldi. Başkan Umut Yılmaz ve ekibinin, sürece dahil edilmeyen paydaşları nasıl ikna edeceği ve kadın temsiliyeti gibi konulardaki eksiklikleri nasıl gidereceği merak konusu. Şimdi, halkın beklentisi; bu eleştirilerden ders çıkarılarak, gerçekten kapsayıcı, şeffaf ve üretken bir konsey yapısının hayata geçirilmesi. Aksi halde, bu girişim yalnızca bir demokrasi şovundan ibaret kalacak.
