Padişah Emridir. Tüm diyardaki 50 yaş üstündekiler toplanacak ve infaz edilecektir. Gençlerden biri, babasını samanlıkların altına özel yaptırdıkları sığınağa saklar. Diyardaki tüm 50 Yaş üstündekiler toplatılır ve infaz edilir.
Padişah uyanık tır. Bakar ki bir direniş olmamıştır, hatta babalarını kendi elleriyle teslim edenler bile olmuştur...
Aradan bir süre geçtikten sonra, padişah "kırk ile elli yaş arasındakileri deniz kenarına toplayın" der, toplarlar. Padişah; "size üç gün süre. Üç gün sonra geleceğim bana kumdan tespih yapacaksınız eğer beceremezseniz hepinizin başı kesilecek" der.
Bir gün geçer kumdan tespih yapmak ne mümkün.
İkinci gün geçer hiç bir şey yapılamaz.
Üçüncü günün akşamı babasını sakladığını bile ölüm korkusundan unutan genç adam, koşar babasının yanına
durumu anlatır...
Süre bitmiştir. Deniz kenarına toplanırlar Ortada tespihten eser yoktur.
Cellatlar hazırdır. Ahali korku içinde kimisi eşinin, kimisi babasının, kimisi abisinin, kimisi en yakınının infaz kaygısı içinde...
Padişah Alana infaz emri için gelir.
"Verilen süre doldu görevi yerine getiremediniz" der ve tam cellatlara infaza başlayın diyecekken;
Babasını gizleyen adam, padişaha tüm ahalinin duyacağı ses tonuyla seslenir;
"Padişahım biz bu görevi yerine getirir dik, lâkin bir sorun niye getirmedik" der.
Padişah; olmayacak bir şeyin cevabı da olamayacağını bildiği için, alaycı bir edayla "neden" der.
Genç adam cevap verir. "Hünkarım biz çok düşündük kumdan tespih taneleri yapmak zor değil. Lakin bunun İmamesi nasıl olacak? Padişahımız ya beğenmez se...
Siz bu konuda tüm diyarın en iyisisiniz
İmameyi siz varken bizim yapmamız ne haddimize... Siz İmameyi yapın biz de taşları etrafına hemen diziverelim" der.
Padişah çok zor durumda kalmıştır.
İnfaz emrini veremez mecburen "tamam sizleri afettim" demek zorunda kalır.
Döner kurmaylarına; "Ulan şerefsizler hani hepsi ölmüştü bunların? Saklanan tecrübeli birini gözden kaçırmışsınız!" der...
Evet Corola virüsü yaşamımızı ve dünyamızı alt üst eder iken diğer tarafta hedef aldığı kitle, yaşamımızın aslında en kıymetlilerimiz olan, hafızamız olan, bir sözleri ile bizi yaşatacak ya da kırk yıl ileri götürecek olan büyüklerimizi öncelikli hedef almakta.
Maalesef öyle bir psikolojik duruma geldik ki; neredeyse virüsün sebebi ilan edeceğiz onları. İşte bunu onlara yapmayalım, onları incitmeyelim...
Tıpkı Babasını gizleyen Evlat gibi onlara çok kıymetli olduklarını, onlara çok ihtiyacımız olduğunu, onlarsız bu karanlık yoldan çıkamayacak olduğumuzu ve onları çok sevdiğimizi hissetirelim ve şunu unutmayalım; onları feda edersek sıra bize gelecek.
Sıkı sıkı sarılın korkmayın onlar bizim olsa olsa PANZEHİRİMİZ olur.
Yeter ki biz onların VİRÜSÜ Olmayalım.
Evinde kal değil;
BİZIMLE KAL DEME VAKTİDİR.
La Edri
GÜNÜN SÖZÜ
Felaket gelip çatmadan önce, açık veya kapalı bir şekilde geleceğini mutlaka haber verir.
Honore de Balzac
TEBESSÜM
Yaşlılıktan muzdarip olan 3 yaşlı adam birlikte doktora gitmişler. Doktor bunlara hafıza testi uygulamaya karar vermiş. Hepsine sorular sormaya başlamış.
İlk yaşlıya:
-4 kere 4 kaç, diye sormuş.
-245!
Yanıtını almış.
Diğer yaşlı adama da aynı soruyu tekrarlamış:
-4 kere 4 kaç eder?
Aldığı cevap oldukça şaşırtıcı imiş.
-Perşembe!
Yaşlıların iyice bunaldığını düşünen doktor hiç umudu olmadan 3. yaşlı kişiye de aynı soruyu sormuş. Ama hayretler içinde kalmış. Çünkü üçüncü yaşlı “4 kere 4” sorusunun cevabına:
-16 diye yanıt vermiş.
Sevinçten gözleri parlayan doktor emin olmak için:
-Müthişsiniz! Bravo size! Peki nasıl bulduğunuzu söyler misiniz, deyince:
-O da soru mu be doktor bey! Bu işlemin çözümü oldukça basit. 145’ten perşembeyi çıkardım. Cevabı şakk, diye buldum!