Ölmeye devam ediyoruz!
Adına istikrar! Denen süreçten buyana kaybettiklerimizin acılarının üzerine ne yazık ki her gün bir yenileri daha ekleniyor. Asker, polis, çocuk,hamile,öğrenci demeden ismi zikredilmeyen bir hezeyanın içindeyiz.Evine ateş düşenler bu anlamsız kayıpları karşısında akıl tutulması yaşarken, terör belası semtine uğramamış olanlar ise “nefsim nefsim benim nefsim” diye gününü gün ediyor.
Mısır’daki iç savaşı yakından takip ettiğim günlerde bir resim karesine çok takılmıştım. Şehrin büyük bölümünde patlamalar,çatışmalar oluyor. Aynı anda yüzlerce insan tutuklanıp öldürülüyorken, hemen yanı başlarındaki lüks bir plajda insanlar denizin,güneşin tadını çıkarıp içeceklerini yudumluyorlar,müziklerle dans ediyorlar.O zaman çok kızmıştım bu çirkin manzaraya. ”Duyarsızlar, acımasızlar, benciller…” diyerek Mısır halkının küçük azınlığına demediğimi bırakmamıştım. Şimdi de dönüp bize bakıyorum ve o günlerde Mısır halkı için söylediklerimden dolayı mahcup oluyorum.
Ülkemizde artık güvenli diyebileceğimiz bir bölgemizde kalmadı. Güneydoğumuzdan başlayarak tüm ülkemiz ateş çemberi içinde.Birileri halen üç maymunu oynamaya devam etse de dünün dağlarda fare gibi saklanan Türkiye Devletinden deli gibi korkan teröristi ,bugün adam olmuşta terbiyesizce kafa tutuyor ve tehditler savurmaktan korkmuyor.Zaten her şey dağdaki teröriste mecliste yer göstermemizle, muhatap almamızla başlamamış mıydı?
Bu dönem de kimleri tepkisini öfkesini zor frenlerken, “ evlatlarımız neden ölüyor? Ülkemize neler oluyor? birileri hesap versin” diye çırpınırken, kimileri de “aman fişlenirim, yardımlarım kesilir, eldekilerden olurum “korkusundan başını kumların en dibine gömüyor. Kimileri de bu kaostan nasıl nemalanır, kime yalakalık yaparım da bir pay kaparım, hesaplarıyla ortalıklarda boy gösterip şovlar yapıyor.
Öyle uyurgezer bir hale geldik ki artık kayıplarımız karşısında genel yas,kayıplara saygı,hürmet, onları anma gibi toplumsal ruhumuzu da kaybettik.Şehit haberlerinin hemen arkasından devam eden eğlence programları ve günümüzün en iğreti savunması “hayat devam ediyor.Üzgün görünüp de teröre pirim mi verelim” saçmalığı da yaşananların tuzu biberi..
Üzgünüz,şaşkınız ve hayretlerle izliyoruz ağlanacak hallerimize!
GÜNÜN SÖZÜ
Çalışmadan, yorulmadan, üretmeden, rahat yaşamak isteyen toplumlar; Önce haysiyetlerini, Sonra hürriyetlerini, Daha sonra da istiklal ve istikballerini kaybederler.
ATATÜRK
TEBESSÜM
George Bush bir ilkokulu ziyaret eder. Çocuklara: - Sorusu olan var mı? der. ve küçük Bob sözü alır. - Benim üç sorum olacak: 1- Seçimlerde daha az oy almanıza rağmen nasıl oldu da Başkan oldunuz? 2- Hiroşhima'ya atılan atom bombası sizce dünyanın en büyük terör faaliyeti değil midir? 3- Hiçbir neden yokken neden Irak'a saldırmak istiyorsunuz? Aniden zil çalar ve çocuklar teneffüse çıkarlar. Çocuklar geri döndüğünde bu sefer sözü küçük Tom alır. Benim beş sorum olacak: 1- Seçimlerde daha az oy almanıza rağmen nasıl oldu da Başkan oldunuz? 2- Hiroşhima'ya atılan atom bombası sizce dünyanın en büyük terör faaliyeti değil midir? 3- Hiçbir neden yokken neden Irak'a saldırmak istiyorsunuz? 4- Bugün neden zil 30 dakika erken çaldı? 5- Bob nerede?