Yüzümüzden gülücük, kalbimizden sevgi, bedenimizden sağlık, ruhumuzdan huzur, çevremizde dostluk, soframızdan bolluk, ömrümüzden mutluluk ve neşe eksik olmasın! Dileklerimizi sunup keyifli bir hafta sonu yazısı ile sizlerleyim.
Tarihteki en etkileyici konuşmalardan birisi olarak, bir çok kaynak Julius Ceasar’ın ölümünden sonra Marcus Antonius’un yaptığı konuşmadan bahsediyor. Tarihte yaşanmış olmasının yanı sıra şöhretini daha çok W.Shakespeare’in “Julius Ceasar” eserinde yer alan tirada borçlu gibi görünüyor.
Hikaye kısaca şöyle ;
M.Ö.49 – M.Ö.44 yılları arasında hüküm süren Julius Caesar, Roma Cumhuriyetinin egemenlik alanını genişletti. Ama askeri başarılarının sonrasında uygulamaya koyduğu reformlarla Cumhuriyeti bir diktatörlüğe çevirmeye başladı. Bu durum da Cumhuriyet senatosunda ciddi endişeler oluşturdu ve kendisine düşman bir kesim yarattı. Kendilerine “Liberatores-Özgürlükçüler” diyen bu grup, Sezar’a bir suikast planladı. Çok sayıda senatörün katıldığı bir girişimle Sezar , Servilius Casca tarafından boğazı kesilerek ve düşmanı olan başka onlarca senatör tarafından defalarca bıçaklanarak öldürüldü.
Yeri gelmişken, hepimizin akıllarına yerleşmiş şu meşhur lafa değinmeden olmaz tabi :
“Sen de mi Brütüs !”
Shakespeare , “Julius Ceasar” eserinde , Sezar’ın kendisini bıçaklayanlar arasında metresinin oğlu olan Brütüs’ü görünce yaşadığı hayal kırıklığını ifade edebilmek için bu ifadeye yer vermiş. Yoksa M.Ö.44 yılında, olayın gerçekleştiği sırada , Sezar serzenişini böyle mi ifade etmiştir , bilemiyoruz tabi.
Sezar öldürüldükten hemen sonra Brütüs , son dönemdeki diktatörlüğe giden reformları nedeniyle Sezar’ı sevmeyen halka hitap eder. Sezar’ın öldürülmesinin Cumhuriyet için ne kadar hayırlı bir iş olduğunu anlatır.Brütüs’ten sonra ise , Sezar’ın dostu olan subay Marcus Antonius bir konuşma yapmak için Brütüs’ten izin alır.
Ve tarihin en etkileyici konuşmalarından birisi olarak gösterilen konuşmasını yapar. Shakespeare’in yazdığı haliyle konuşma şöyle ;
Dostlar, Roma’lılar, yurttaşlar, dinleyin;
Ben Caesar’ı gömmeğe geldim, övmeye değil.
İnsanın ettiği kötülük yaşar ardından,iyilikleriyse toprağa girer kemikleriyle.Bırakın, öyle olsun Caesar için de.Soylu Brutus muhteris dedi caesar için:Öyle idiyse, ağır bir suç bu,
ve Caesar bütün ağırlığıyla ödedi suçunu.Burada Brutus ve ötekilerinin izniyle(çünkü Brutus şerefli bir insandır,ötekiler de öyle, hep şerefli insanlardır)konuşmaya geldim Caesar’ın cenazesinde.Dostumdu; vefalı ve dürüsttü bana karsı;ama Brutus muhterisdi diyor:Brutus şerefli bir insandır.Caesar nice esirler getirdi Roma’ya,fidyeleriyle devlet hazineleri doldu.Bundan ötürü mü muhteris göründü Caesar? Fakirler ağlayınca gözleri yaşarırdı;bir muhteris daha katı yürekli olsa gerek,ama Brutus muhterisdi diyor,Brutus’sa şerefli bir insandır.Geçen bayram hepiniz gördünüz,krallık tacını üç kez sundum ona,üçünde de almadı. ihtiras denir mi buna?
Ama Brutus muhterisdi, diyor;Brutus’sa şerefli bir insandır, şüphesiz.ben Brutus’a karşı konuşmuyorum, hayır;bildiğim kadarını söylüyorum yalnız.
Hep sevdiniz onu bir zamanlar,boşuna da değildi, elbet sevginiz;sonra ne oldu dayanmıyorsunuz ölümüne?ey düşünce, yırtıcı hayvanlar arasına kaçmışsın;insanlar yitirmiş akıllarını… bağışlayın beni;yüreğim şurada şimdi, caesar’ın tabutunda.Konuşamam dönünceye kadar bana.
Bu konuşmayla Marcus, halkın Sezar’a olan tepkisini önce yumuşatıp , suikastı düzenleyenler hakkında hiç kötü bir şey söylemeden, halkın kafasında soru işaretleri oluşmasını sağlıyor.
Konuşmanın devamında, Sezar’ın bir vasiyeti olduğundan bahsediyor. Ama vasiyeti okumak konusunda tereddüt eder gibi yaparak halkın merakını iyice yükseltiyor. En sonunda, Sezar’ın vasiyetini okuyor halka ve Sezar’ın mal varlıklarını halka bağışladığını duyuruyor.
Böylece , konuşma öncesinde Sezar’a karşı bir duruş sergileyen halk, bu konuşmadan etkileniyor ve sonrasında tamamen Sezar’ı destekleyen bir ruh haline girip , suikastı düzenleyen senatörlerin peşine düşer.
Antonius’un yaptığı bu konuşma tarihin en etkileyici konuşmalarından birisi olabilir mi? Roma İmparatorluğu’nun tarihine yön vermiş, fena sayılmaz…