Kurban Bayramı da geldi.
Kurbanlıklar derneklere çardaklara bağışlandı.Geçen yıllarda kesenler,fakir fukarayı unutmayan gelenekselciler dahi pandemiyi de bahane ederek zahmetten yorgunluktan sıyırdılar.
Büyükler kapıyı,bacıyı kitleyip misafir gelmesin diye tatile kaçtı.
Küçükler tası tarağı toplayıp tatile kaçtı.
Bayramlık diye alınan tatlılar,şekerler,kurabiyeler tatil beldelerine taşındı.
Besleyici büyük masraflarla yetiştirdikleri kaçanlar yüzünden nasıl satacaklarının derdinde.
Fakir fukara,gariban bu kurban bayramında da kapıları gözleyip rızkını beklemekte…
Kurban Bayram inşallah hoş geldi!!!...
**
Bizlerin özlediği,şimdiler de hayal olan güzelim bayram klasiklerimiz;
Kurbanı alacak olan babamızın, dedemizin satıcıyla pazarlığa tutuşmasını heyecanla izlemek.
Sonra büyüklerimizle birlikte bayram namazına gitmek.
Bayram namazı dönüşü, tüm aileyle birlikte yapılan kahvaltıda neşelenmek.
Bayramlık niyetine alınan, üstümüze 3-4 beden büyük olan takım elbiseyi giymek.
Arkadaşlarla bir araya gelip bayramla bütünleşmiş torpil, füze gibi şeyleri patlatmak.
Her ne kadar pek sevdiğimiz bir aktivite olmasa da büyüyünce değerini anladığımız şey; akrabaları ziyaret etmek.
Akraba ziyaretinin en kârlı yanı: Büyüklerimizin elini öpüp harçlık toplamak.
Gittiğimiz ziyaretlerde veya evde akşama doğru kurban bayramlarının resmi yiyeceği olan kavurmayı yemek.
Yanında, bayram için açılan cevizli ev baklavasını burnumuzda fıstıklısı tüte tüte yemek.
Kalan paraları birleştirip arkadaşlarla birlikte lunaparka gitmek.
Tabii tüm bunların sonucunda akşam yorgunluktan bir yerlerde uyuyakalmak.
TEBESSÜM
Bir Kurban Bayramı arifesinde herkes kurbanlık alıp evine götürürken ünlü Bektaşi Babalarından Nefi Baba kocaman bir torik almış evine götürüyormuş. Yolda rastladığı ahbapları takılmışlar ona:
-“Ne o erenler,” demişler, “kurbanlık koç yerine torik mi aldınız?” Nefi Baba:
-“Evet canlar,” demiş, “bu sene ‘Sırat’ı denizden geçmek niyetindeyim. Onun için bu‘Derya Kuzusu’nu kurban edeceğim!..