Şehit haberleri ne acıdır ki tepki vermek şöyle dursun,artık sıradanlaşmaya başladı. İnsanlar üzerlerine ölü toprağı serpilmiş; yanı başların da yaşananlara karşı sinir bozucu şekilde duyarsız, vurdumduymaz. İktidar ve muhalefette ise at gözlüklerini takınmış, makam koltuk derdindeler.Bir avuç çaresiz, henüz duygularını yitirmemiş insanlar da bu vahim tabloyu şaşkınlıkla izliyor.Attıkları çığlıkları duyurmaya çalışıyor. Ama heyhat; hep beraber bindik bir alamete gidiyoruz kıyamete…
Makamından ve milletvekilliğinden olanlar da ellerinden oyuncakları alınan şımarık çocuklar gibi mikrofon görünce saçma sapan konuşmaya başlıyorlar.Bunların en muhteremlerinden birisi de, ortalık ta ki yangını görmezden gelip halen katillerle görüşme diyor,barış diyor, çözüm diyor.Gözlerinde perdeden görmüyorlar ama o tren artık kaçtı,kaçırıldı.İlk baştan tavizler verildi,teröristlerin elleri dilleri uzatıldı.O zaman da yazmıştım yine yazıyorum; Biz yanlış baştan, daha ilk baştan yaptık; Şeytanlık için istenilen “Sarı öküzü baştan vermeyecektik!”
Otlakların birinde bir öküz sürüsü yaşarmış. Çevredeki aslan sürüsünün de gözü öküzlerdeymiş. Ancak, öküzler saldırı anında bir araya geldiği zaman, aslanların yapacak bir şeyi kalmazmış. Bu yüzden küçük hayvanlarla beslenmek zorunda kalan aslanlar, iyi beslenememeye başlayınca bir çare düşünmüşler. Topal aslan yanına bir iki aslanı da alarak, beyaz bayrak çekmiş ve öküz sürüsüne yanaşmış.
Topal Aslan, öküzlerin lideri Boz Öküz ve yanındakilerle tatlı dille konuşmaya başlamış: “Saygıdeğer öküz efendiler. Bugün buraya sizden özür dilemeye geldik. Biliyorum bugüne kadar sizlere zarar verdik. Ama inanın ki, bunların hiçbirini isteyerek yapmadık. Bütün suç hep o Sarı Öküz’de. Onun rengi sizinkilerden farklı ve bizim de gözümüzü kamaştırıyor, aklımızı başımızdan alıyor. Biz de barışseverliğimizi unutuyor ve saldırganlaşıyoruz. Sizle bir sorunumuz yok. Verin onu bize, siz kurtulun, yine barış içinde yaşayalım.”
Boz Öküz ve heyeti bu sözler üzerine aralarında tartışmış ve teklifi haklı bularak, Sarı Öküz’ü vermişler aslanlara. Bir tek Benekli Öküz karşı çıkmış ama kimseye derdini anlatamamış. Bir süre sonra aslanlar yine aynı yöntemle gelip, bu kez Uzun Kuyruk’u istemişler.
Boz Öküz ve heyeti, Uzun Kuyruk’u da teslim etmiş, Benekli Öküz yine karşı çıkmış. Ama ne fayda! Uzun Kuyruk, aslanların pençesi altında can vermiş. Bu olay sürekli tekrarlanmış, her seferinde farklı bahanelerle. Sonunda öküzler zayıflamış, aslanlar küstahlaşmış. Artık, hiçbir bahane ileri sürmeden, doğrudan müdahaleye ederek “verin bize şunu, yoksa karışmayız” demeye başlamışlar.
Birer birer aslanların pençesinde can veren öküzlerden geriye Boz Öküz ve birkaç öküz kalmış. İçlerinden biri liderlerine, “Ne oldu bize, nerede kaybettik biz bu savaşı? Oysa vaktiyle ne kadar güçlüydük” diye sormuş.
Boz Öküz, Benekli Öküz’ün sözlerini hatırlayarak, gözleri nemli “Biz” demiş, “Sarı Öküz’ü hiç vermeyecektik.”
GÜNÜN SÖZÜ
Sonunda 'eyvah' diyeceğin şeylere, başında 'eyvallah' deme. Pişman ol fakat pişman ölme..
Necip Fazıl KISAKÜREK
TEBESSÜM
Adamın biri falcıya gitmiş. Falcı adama ileride milyonlarca insanın ölümüne sebep olacağını söylemiş. Adam pişmanlıkla dışarı çıkmış ve insanlara acıyarak intihar etmeye karar vermiş. Tren rayının üstüne yatmış ama o da ne!! Küçük bir çocuk da kendini raya atmış, intihar edecek. Adam hemen gidip çocuğu kurtarıyor ve çocuğun ismini soruyor. Çocuk cevap veriyor : "Adolf efendim."
