Asrımızın hastalığı vebası haline gelen hastalık ‘ israftır’
İki gün üst üstte aynı yemek yenmez diyerek çöplere dökülenler, bayatladı diyerek atılan ekmekler.
Her giysiye göre alınan ayakkabılar, çantalar, giysiler, atılanlar saçılanlar israftır.
Israf kelime olarakta gereksiz yere harcama, tutumsuzluk, savurganlık demektir.
Dini bir kavram olarak ise israf; insanın sahip olduğu nimetleri gereksiz ve aşırı tüketmesi demektir.
İsraf, malı helak etmek, faydasız hâle getirmek, faydalı olmayacak şekilde sarf etmektir.
İsraf dinimizde kerihtir abestir. İsrafın ne olursa olsun zararı büyüktür.
Küçük sanılan şeyler, mesela damlayan su, atılan ekmekler gibi vs. yan yana geldiği zaman zararın büyüklüğü ortaya çıkar.
Allah (c.c.) kötü bir huy olan israfı yasaklamıştır. Nitekim ayeti kerimede şöyle buyrulur;
“Yiyiniz içiniz; fakat israf etmeyiniz! Çünkü Allâh isrâf edenleri sevmez.” (A'râf Suresi 7/31) Yemek yemekten maksat, zevk ve lezzet alarak nefsin boyunduruğu altına girmek değil, Allâh'a kulluk ve ibâdete güç kazanmak olmalıdır.
Esas gâye yemek yemek değil, hedefe giden yolda bir vâsıta olarak görülmelidir.
Yeme ve içmede tehlikeli olan şey, tokluk sebebiyle günâha düşmektir.
İsrafın yasaklamasında esas maksat insanların ebedi saadeti, refahı, gibi bir çok nedenleri vardır.
Genel olarak kavimlere bakıldığı zaman insanoğlunun mal biriktirmeye meyilli olması ve biriktirdiği malı zevkü sefa yolunda harcaması nedenleri ile Peygamberimiz bizlere her daim ayetler ışığında, hadisler çerçevesinde yol gösterici oldu.
Malı Ne israf etmeli, ne de cimrileşip kısmamalı ortasını bulmak ise makbuldür. Buna iktisat etmek denir.
Ahireti kazanmak isteyenler kanaatkar olarak fazlasını hayır niyetiyle sadaka vermek öksüzleri, yetimleri, evsiz barksızları gözetmek yakışır.
İsrafın dini açıdan zararları olduğu gibi sosyal açıdan da zararları vardır.
İsraf, topluma çok büyük zarar verir. Ailemizin bütçesine, milletimizin yoksul düşmesine neden olur.
İsraf edenler elindeki imkânları devamlı saçıp savurmaya bazende bu sebeble de yokluk ve perişanlık içine düşmesine neden olur.
Ailesine, çevresine ve ülkesine yük olur.
İsrafçı Savurgan kişiler, bu kötü hasletleri yüzünden hüsrana uğrarlar.
Perişan olup çaresizlik ve umutsuzluk içinde kalırlar. .
En zararsız israf ‘su’ gibi görünsede esas suyun israfı tüm Milletin susuz kalmasına sebeb olur.
Ne demiş Atalarımız damlaya damlaya göl olur, fakat tersini yaparsak damlata damlata bir göl heba olur.
Tek israf malla değildir. Bir çok israf çeşidi vardır, en önemlisi boşa geçen zamandır.
Allah (c.c.) İnşirah Suresinde buyurur;
“ Boş kaldın mı hemen başka bir işe koyul” (İnşirah Suresi 7)
İsmail Hakkı Hz. Ruhul Beyan tefsirinde bu ayeti şöyle açıklar: “Bir İnsanın hiçbir iş yapmaksızın boşu boşuna oturması veya dinini yâda dünyasını ilgilendirmeyen işlerle meşgul olması düşünce sakatlığına akıl zayıflığına ve gafletin insanı esir almasına işarettir.”der.
Allah (c.c) bizleri zerre kadar canından, malından ve zamanını israf edenlerden eylemesin.
Selam ve Dua ile Kalın
