Eski zaman bayramları, aile eğlenceleri, sohbetler, hey gidi eski bayramlar…
Özellikle bayramdan önceki iki günün heyecanı daha bir başkaydı. Saatelerce çarşı gezilip bayramlıklar alınırdı. Eve heyecanla gelinip yuvalama, kurabiye, tatlılar yapılırdı.
Gece heyecanla uyurdu herkes. Erkenden heyecanla kalkılırdı. Ardından büyüklerimizin bizlere aldığı geceden yatağımızın başına koyduğumuz yeni elbiseler giyilirdi. Sonra sokağımızdaki ve mahallemizdeki evler dolaşılır, bayram şekerleri toplanırdı. Kısacası sevginin, kardeşliğin ve muhabbetin doruğa çıktığı günlerdi o eski bayramlar.
“Hey gidi günler hey!” diyesim geliyor. Bakıyorum da şimdiki nesil yetişen çocuklarımızın bizim gibi bayram hatıraları olmayacak, her şey rutin, her şey oldukça monoton.
Eskilerde her bayramı bir arada kutlayan o koca aileler ancak telefonda bayramlaşıyorlar. Modernleştikçe uzaklaştık birbirimizden. Eski bayramlar, tatil oldu.
Aslında ölen eski bayramlar değildi, eski duyarlılıklardı. Onları yaşayabilirsek bayramlar da yaşar.
Bazı şeyler için geç kalmayın, doyasıya bayramlaşalım. Sevdayı, vefayı başka bayramlara ertelemeyelim.
Her şey gönlünüzce olsun, gönlünüz gibi güzel olsun. Mutlu bayramlar ????
